Woensdag 30 juli, de laatste dag van schooljaar 2020-21, we hebben net de leerlingen de gelegenheid gegeven hun examens in te kijken en ik besluit nog even bij onze CPT-afdeling langs te gaan. CPT staat voor ‘chemische procestechnieken’ en op die afdeling doen we meer dan gewoon chemie bestuderen. We leren er onze studenten namelijk hoe ze chemische processen kunnen controleren. Belangrijk verschil: chemie kan je overal studeren, de procestechnieken onder de knie krijgen, kan in onze zevende jaar.
[De tekst gaat verder onder de foto’s]
-
- Katoenplantje
-
- Gummi beertjes
-
- Gekalligrafeerde geuren
-
- Meneer Grootaert verwelkomt ons
-
- De proclamatie
-
- Natuurlijke kleuren
-
- Gouden zepen
Ik tref Benjamin Grootaert in de labo’s, hij is de bezieler van de CPT-afdeling en een man die je vaker hier vindt dan thuis. Zo lijkt het toch.
Ik had nog tekst en uitleg van hem tegoed bij de fijne beelden die ik doorgestuurd kreeg, en waarvan ik op Facebook een kort filmpje liet zien. In dat filmpje goot iemand een geheimzinnig goedje in een vat.
Dat geheimzinnig goed, vertelt Benjamin me nu, bleek gerst te zijn en het gieten dat er gedaan werd, bleek ‘maischen’ te heten, niks met mais te maken.
Benjamin brengt een schema naar buiten in het zonlicht, het toont hoe we van gerst en hop naar bier gaan. Hij geeft een begeesterde maar toch mooi gestructureerde en gecontroleerde uitleg. Van gerst naar bier, het proces kent geen geheimen voor hem en zijn leerlingen.
We sluiten af met een kleine rondleiding. Ik proef gummi beertjes op basis van halal gelatine, was mijn handen met gouden zeep, blader in boeken met prachtige natuurlijke kleurstoffen en raak katoenplanten aan; de CPT-afdeling lijkt wel op het labo van professor Gobelijn.
Maar, wie was dan de ‘gekke professor’ die dat geheimzinnig goedje in het vat goot? Wie was dat Benjamin?
‘Het was Mark Ryckbosch die uit privé interesse een cursus ging volgen bij COOVI-CERIA om het brouwen onder de knie te krijgen.’
Ik wil afscheid nemen van Benjamin maar hij zegt, ‘wacht’. ‘Proef eerst even.’ Benjamin geeft mij een glas met een donker brouwsel. Weinig schuim. Ik proef van het bier. Een heel klein slokje want er moet nog gewerkt worden. Het smaakt uitstekend, een beetje bitter zoals wij het graag hebben. Echt een wonder wat daar allemaal gist en groeit bij de CPT-afdeling.
