Aux Armes – etcetera!
Allons enfants de la Patrie
Le jour de gloire est arrivé !
Contre nous de la tyrannie
|: L’étendard sanglant est levé 😐
Entendez-vous dans les campagnes
Mugir ces féroces soldats ?
Ils viennent jusque dans vos bras,
Egorger vos fils, vos compagnes !
Aux armes, citoyens! Formez vos bataillons!
Marchons, marchons
Qu’un sang impur abreuve nos sillons.
Komaan dan mannen van Don Bosco
’t is de moment om te vertrekken!
Weg met alle deadlines
alleen nen zwembroek in ons valies:
hoor ik daar al in de verte
het geroep van de visverkopers?
Ze komen die viskes fileren
tot op het terras van uw restaurant!
Ten aanval nu op die bouillabaisse!
En slurp, en slurp,
En spoel alles door met een koele pastis…
In bovenstaande modus vertrokken we op zondagavond, welgezind en welvoorzien van kussentjes en dekens voor een lange nachtelijke busrit, richting het Franse zuiden.
Maandagochtend: aankomst in een zonnige stad, we verkennen te voet Le Panier en schepen daarna in voor een bezoekje aan de archipel du Frioul, de eilandengroep voor de kust: tijd voor wat zonnen, een plons in de frisse baai, een ijsje, een lekker glas op een terras… la bonne vie, quoi. Terug met de boot naar het vasteland, op restaurant, op tijd terug naar het hotel en dan nog niet gaan slapen, bijlange niet… ambiance in de chill-room van het hotel,lees: verbroedering tussen onze klassen en ook de “sisters” doen goed mee!
Dinsdag terug de boot op, deze keer voor een verkenning van de mooie Calanques rond Cassis, gevolgd door een stevige wandeling door de garrigue of een namiddag aan het strand van het badplaatsje… kopje onder in de Méditerrannée is de max!
Woensdag de bus in voor een rit naar Avignon, gewapend met waterschoenen, reservekleren voor onze topactiviteit: de canotocht op de Gardon. Tegenslag… we mogen niet afvaren wegens “téveel water in de rivier… euh, pardon???”
Niet getreurd, we bezoeken de pauzenstad Avignon en keren met ons legertje terug naar Marseille, het is daar tenslotte ook niet slecht en we hebben een plan… we wreken ons wel op de weergoden die laatste dag!
De laatste dag, petite revanche: met de geur van Marseillezeep nog in de neus duiken we een ondergrondse prehistorische grot in, anderen gaan vrolijk fietsen door de regen en een hele troep schuimt de stad af op zoek naar dat stukje “je ne sais quoi” dat je enkel in Marseille vindt. Parijs, de stad van de liefde? Het kan best zijn, maar sommigen weten wel beter.
