Foto Patrick Van Dyck
U kan het interview hieronder integraal lezen.
Het begin
Ruim 40 jaar is Laurent Heyman (63) werkzaam in het Technisch Instituut Don Bosco Hoboken. Waarvan de laatste 15 jaar als directeur. Op het einde van dit schooljaar gaat hij met pensioen. “Een directeur van een grote school is 6 dagen op 7 continu aan het werk. Een avondje uit tijdens de week zit er niet in.”
“Mijn jaren als directeur waren een periode van voortdurend nadenken, discussiëren, oplossingen zoeken en vooral van pogingen om mensen met elkaar te doen samenwerken”, vertrouwt Laurent Heyman ons toe. Humor binnen zijn team was hierbij steeds belangrijk. “Hoe ernstig een overleg ook kan zijn, ik heb steeds geprobeerd er voldoende humor en zelfrelativering in te steken.”
Heyman startte zijn loopbaan in Don Bosco in 1979 als leerkracht aardrijkskunde. “Het aantal leerlingen bedroeg in de jaren tachtig en negentig rond de 1.500. De laatste 20 jaar schommelen we tussen de 1.250 en 1.350 leerlingen.”
Foto Patrick Van Dyck
Ook de campus Wilrijk, Centrum Leren en Werken, valt onder zijn bevoegdheid. “Daar verwelkomen we bijna 250 leerlingen.” Heyman heeft de school altijd gekend als een school met een gekleurde leerlingenpopulatie. “Maar de laatste 20 jaar is dat aantal sterk toegenomen. Momenteel is ruim 70% van allochtone herkomst.” Ook het aantal leerlingen in de beroepsafdeling is toegenomen. “Tot een kleine 10 jaar geleden waren er meer leerlingen in onze technische richtingen. Nu is dat omgekeerd. We laten bewust het aandeel van de beroepsleerlingen niet te snel stijgen. Toch mogen we trots zijn dat we zoveel beroepsleerlingen inschrijven. Met zes klassen in 1B en zes klassen in ons Beroepsvoorbereidend Leerjaar (BVL), zijn we in Antwerpen de grootste school voor de B-stroom in de eerste graad.”
Meneer de directeur
Heyman bekent dat de laatste 10 jaar de tuchtproblemen ernstig zijn toegenomen. “De drie teams leerlingbegeleiding per graad hebben hun handen vol met het begeleiden van leerlingen wat betreft hun gedrag.” Volgens de directeur zijn de oorzaken divers. “Maar de opvoedingssituatie speelt een cruciale rol. Voldoende structuur bieden, eisen durven stellen en bereid zijn daar veel tijd en energie in te steken, zijn de sleutels tot succes.”
Kritiek van ouders op de school en de leerkrachten doet soms pijn. “Vooral wanneer die niet gegrond is en wanneer ouders niet openstaan om het ook eens van de andere zijde te bekijken en niet enkel via zoonlief.”
Te veel opdrachten worden volgens de directeur doorgeschoven naar het onderwijs. “Terwijl die eigenlijk moeten liggen waar ze thuishoren: bij het gezin en de samenleving.”
Heyman haalt vooral veel voldoening uit zijn dagelijkse contacten met leerlingen. “Velen vertellen me dat ze hier graag zijn en dat ze onze school een goede school vinden. Ik vind het ook fijn dat ik tussen de leerkrachten gewoon mezelf kan zijn en niet enkel ‘meneer de directeur’ ben.”
Onderwijshervorming: geen onverdeeld succes
Foto Patrick Van Dyck
Het onderwijs staat voor grote uitdagingen. “Dat er een onderwijshervorming nodig was, staat voor mij vast”, knikt Heyman. “Dat het zo moet lopen, is iets anders. Ik vind het heel jammer dat er een sterke uitbreiding van de eindtermen is voor de algemene vakken. Jongeren kiezen bewust voor onze school vanwege de typische richtingen. Dan is het noodzakelijk dat er voldoende uren overblijven voor de richtingspecifieke vakken.”
Ook de financiering van de scholen is volgens de directeur een pijnpunt. “Die loopt duidelijk achterop tegenover de stijgende kosten om een school draaiende te houden en voldoende te vernieuwen. Zeker voor een technische school is investeren in moderne machines een must.” Ook het invullen van vacatures is geen sinecure. “Vooral technische vacatures geraken soms moeilijk ingevuld.”
De directeur had zich het einde van zijn loopbaan overigens wel wat anders voorgesteld. “Corona heeft er een heel andere wending aan gegeven. Maar dat is niet alleen voor mij zo. Ook voor de collega’s en de leerlingen waren het bizarre maanden.”
Heyman kijkt al uit naar het volgende schooljaar. “Niet om te werken, maar om te feesten. Ik zou nog graag een afsluitende drink of een feestje kunnen geven. Zo snel zijn ze van mij nog niet af.”
We zullen hem missen.
