‘Als je mooi rust, rust je beter.’
Wie na de vakantie de lerarenkamer binnenkwam kon er niet naast kijken.
Monden vielen open van verbazing. Het was licht. Het was luchtig. Het was prachtig.
Wij hadden eind vorig jaar al een dame aan het werk gezien die het verfraaien van de omgeving waar een leerkracht tijdens de pauze enige rust kan vinden, op zich had genomen.
Nu kan die leerkracht die rust in stijl vinden.
Wij zochten die dame die zich het lot van die verfraaiing van de leraarskamer had aangetrokken op en stelden haar enkele vragen.
De dame in kwestie heet Mieke en ze geeft plastische opvoeding. Het eerste wat ze zegt — het typeert en siert haar – ‘ik deed dit niet alleen het is het resultaat van een klein ploegje, ik denk in het bijzonder aan de hulp van Marleen en Ragna.’
Mieke en haar team hadden twee bedoelingen. Enerzijds de leerkrachten een ‘thuisgevoel’ geven en anderzijds de natuur binnenbrengen.
‘Dat is toch belangrijk. Als je mooi rust, rust je beter. Daarom zie je hier ook zoveel planten.’
‘En die tafeltjes Mieke?’
‘Die komen gewoon uit de praktijkafdeling, de directeur had die daar nog zien staan en niemand deed daar wat mee, mooi he?’
Wij knikken.
‘Het lijkt wel een echte thuis, met tijdschriften en kussentjes’
‘Die maakte ik tijdens de vakantie’.
‘Dus toch uw werk Mieke?’ vragen wij lachend.
‘Nee teamwerk, ik werk graag in team, hoewel ik vroeger teveel alleen op mijn nam schouders nam. Nu wil ik de vreugde delen. Zowel van het werk …’
‘Als van van het resultaat!’
Dank u Mieke!
