Collega Jonathan Van Nieulande is al een tijdje vertrokken. Hij rijdt op de fiets de hele wereld rond. Wat een bijzonder verhaal. Wij volgen hem uiteraard op sociale media. We zijn niet alleen, Jonathan heeft ondertussen duizenden volgers en ook bij Don Bosco België zijn de avonturen van onze enthousiaste collega niet onopgemerkt gebleven.
Don Bosco magazine wijdde niet minder dan drie pagina’s aan de opmerkelijke man en zijn droom.
Op de foto? Jonathan die poseert als de jongeman die een zomer doorbracht in een bus in Alaska, zo wonderlijk mooi verfilmd in ‘Into the wild.’
Al meer dan 7.000 kilometer afgelegd, nog zo’n 23.000 te gaan. In mei besloot leerkracht Jonathan Van Nieulande (26) om alles aan de kant te schuiven en zijn jongensdroom na te jagen: fietsen van het meest noordelijke punt van Amerika tot het meest zuidelijke.
“Eén van mijn leerlingen zorgde voor de allerlaatste push”, aldus de leerkracht van Don Bosco Hoboken.
Of hoe één enkele leerling ervoor kan zorgen dat je opeens aan een twee jaar durende fietstocht van 30.000 kilometer begint …
Dromen koesteren
Jonathan koesterde deze droom al langer.
“Het idee is eigenlijk ontstaan vanuit mijn verlangen om de wereld te zien”, vertelt de Antwerpenaar negen dagen voor zijn vertrek. “Al van jongs af aan heb ik de drang om met mijn eigen ogen te zien hoe de wereld in elkaar zit. Stereotypen als ‘iedere Amerikaan is dik’ of ‘in Colombia zitten alleen maar drugsdealers’ kunnen misschien waar zijn, maar dat wil ik zelf ervaren voor ik erover oordeel. Daarnaast spreekt Alaska me al heel mijn leven aan. Enerzijds ben ik grote fan van de wildernis en het ruige van die streek, anderzijds heb ik een enorme passie voor Alaska ontwikkeld dankzij de film Into The Wild. Reeds als 18-jarige zei ik dat ik naar Alaska ging vertrekken. Helaas had ik toen amper 700 euro, dus werd het Schotland. (lacht) Maar vele hikes en fietsvakanties later ben ik klaar voor mijn grote avontuur!”
De laatste kans
De laatste kans. Zo gezegd, zo gedaan. Op 1 mei 2022 stapte Jonathan met zijn fiets het vliegtuig op, goed beseffende dat hij die landingsbaan pas twee jaar later terug zou zien. Al is de landingsbaan niet hetgeen hij het meest zal missen. “Natuurlijk was dit een moeilijke beslissing, want ik laat heel wat dingen achter”, knikt Jonathan. “Maar ik ben opgegroeid met het besef dat er zeggers en doeners zijn in deze wereld en al héél snel wist ik dat ik een doener wilde zijn. Het is zeker niet zo dat ik wil vluchten van mijn situatie, integendeel. Ik heb een job die ik heel graag doe en ik heb twee jaar geleden de liefde van mijn leven ontmoet… Maar ik droom al jaren van dit avontuur en kom op een punt in mijn leven dat het zo ongeveer ‘de laatste kans’ is. Mensen stellen hun dromen vaak uit, maar ik zie mezelf geen 30.000 kilometer fietsen wanneer ik met pensioen ben. Het is heel leuk om een droom te hebben, maar nog veel leuker om hem te beleven.” Al had Jonathan toch nog een klein duwtje in de rug nodig.
“Een aantal dagen voor de examens hield ik een korte speech voor mijn leerlingen:
‘Jullie moeten jullie dromen najagen!’,
“Het is heel leuk om een droom te hebben, maar nog veel leuker om hem te beleven” klonk het.
Eén leerling vroeg me toen wat mijn droom was. Ik antwoordde: ‘Hier elke dag mogen lesgeven.’ Maar toen ik naar huis fietste, zinderden die woorden toch na en kwam die jongensdroom weer naar boven. Die woorden waren voor mij de laatste push die ik nodig had om te beseffen dat ik er nú voor moest gaan.”
Een voorbeeld zijn
Voor Jonathan gaat niet alleen zijn jongensdroom in vervulling; hij hoopt ook een voorbeeld voor zijn leerlingen te zijn. “Ik hoop dat mijn tocht inspirerend kan werken voor die jongens, want zij groeien vaak op in een moeilijke context. Ze hebben het gevoel dat zij harder moeten werken om ergens te komen, krijgen veel te maken met racisme en hebben vaak een slecht zelfbeeld. Weet je? Ik ben altijd iemand geweest die het moest hebben van zijn enthousiasme. Ik heb vroeger houtbewerking gestudeerd en het viel al snel op dat ik niet de beste schrijnwerker zou worden. Maar ik was wél diegene die na de les een halfuur langer bleef. Ook nu is dat zo: ik ben zeker niet de meest handige leerkracht, maar ik ben wel enthousiast. En met enthousiasme kan je volgens mij heel ver komen. Dat wil ik mijn leerlingen tonen.
Talent is één ding, maar de ambitie om iets echt te willen ook. Dat is ook de ideologie waarmee ik in het onderwijs ben gestapt. Ik ben iemand die de toekomst van die jongens vorm kan geven. Niet alleen door hen een stiel te leren, maar ook door hen te laten zoeken naar hun dromen. Maar daarvoor moet ik eerst mijn eigen droom realiseren.
Als ik deze fietstocht kan realiseren, is dat het bewijs dat enthousiasme het altijd haalt.”
VIA Don Bosco
Jonathan wil niet alleen voor zijn leerlingen iets betekenen, ook de Zuid-Amerikaanse jongeren mogen de vruchten van zijn reis plukken.
“Ik merkte op dat heel wat zaken op mijn bucketlist begonnen met ‘ik wil…’”, legt hij uit.
“Dingen voor mezelf. Deze reis natuurlijk ook, maar ik wilde dit toch ook delen met een goed doel.
Toen ik hoorde van VIA Don Bosco zag ik een samenwerking meteen zitten. Samen met VIA zal ik geld inzamelen voor projecten inzake wereldwijd kwalitatief onderwijs. Daarnaast willen we ook connecties leggen met scholen in Zuid-Amerika. Ik zal sowieso bij verschillende Don Boscoscholen langsgaan, want ik vind het ook een meerwaarde om te zien hoe de scholen daar werken, of Don Bosco er meer of minder leeft dan bij ons, enzovoort.
Banden smeden
Zoals ik al zei: ik wil niet weglopen van mijn situatie in België, dus dit is ook een mooie kans om dingen op te steken voor het vervolg van mijn loopbaan als leerkracht. En hopelijk kan ik nieuwe banden smeden, zodat we in de toekomst samenwerkingen tussen de Zuid-Amerikaanse scholen en de Belgische scholen kunnen opstarten.”
We zijn intussen bijna vier maanden verder en Jonathan staat ons met plezier nog eens te woord. “Alles in orde”, glimlacht hij via FaceTime.
“Ik heb net mijn eerste internationale interview achter de rug. Een filmploeg was blijkbaar al de hele dag op zoek naar de ‘crazy guy from Belgium’. Ze wilden me dolgraag interviewen voor hun roadtripserie. (lacht)
Maar nee, serieus: ik heb goede momenten, maar ook heel zware momenten. Dat wist ik echter op voorhand en daar wil ik ook heel open over communiceren. Dat weten mijn volgers ook. Sociale media is gemaakt om te ‘showen’, maar ik wil de puurheid tonen: de goede, maar ook de slechte momenten. En als ik met mijn verhaal ook maar één iemand kan inspireren, ben ik tevreden. Maar ik wil wel laten zien hoe mijn avontuur er écht aan toegaat.”
Dit interview verscheen voor het eerst in Don Bosco magazine en werd opgetekend door Tim Bex.
