Tranen in de ogen …

In de leraarskamer en tijdens de lunch treffen leerkrachten uit verschillende ‘disciplines’ elkaar: een leerkracht mechanica zit boterhammen te eten naast een leerkracht aardrijkskunde en een leerkracht chemie drinkt van een mok soep terwijl hij geanimeerd praat met een leerkracht plastische opvoeding.

De gespreksonderwerpen variëren van vermiste sokken in wasmachines, tot de kunstwerken in de kunstvitrine in de A-blok (zie Instagram); Maar ook de bijzondere prestaties van sommige leerlingen komen aan bod.

Deze middag lunchten wij in het gezelschap van mevrouw Vinck. Karen Vinck is al zeven jaar leerkracht op onze school. Sinds kort zet ze zich fulltime in voor het begeleiden van anderstalige nieuwkomers. Dat zijn leerlingen die in het buitenland opgroeiden en in een eerste, tweede of derde jaar instromen.

Vele van die jongens en meisjes zijn erg intelligent maar ze zijn het Nederlands niet machtig. Die leerlingen worden dus begeleid door mevrouw Vinck.

Een van die leerlingen die een aantal jaren geleden steun kreeg van mevrouw Vinck was Sabawoon Enayat [foto], een jongen van Afghaanse origine. Sabawoon bleek echter over zo’n talent voor talen te beschikken dat mevrouw Vinck reeds na korte tijd tegen hem zei:

‘Volg jij maar gewoon les, je gaat daar meer door leren dan je door mij te laten begeleiden.’

Dat ze niet loog toen ze dat zei, dat is achteraf wel gebleken. Sabawoon haalt altijd mooie punten voor zowel Nederlands als Engels. Hij leest veel en graag. Ook zijn Frans is goed. Hij zit nu in het vijfde jaar en hij is de enige leerling die 20/20 haalde op de leesoefening van meneer Geerinck, een oefening die bekend staan als interessant, maar lang niet gemakkelijk. Proficiat Sabawoon.

En ook proficiat mevrouw Vinck. Niet elke leerling is een Sabawoon. Uw inzet wordt bij de leerlingen heel erg gesmaakt en uw taalbegeleiding maken onze school uniek in het Vlaamse schoollandschap. Wij zijn immers een van de weinige scholen in Vlaanderen die een leerkracht fulltime in dienst heeft om dit soort taalondersteuning te bieden.

Wat vonden wij u getuigenis ook fijn mevrouw Vinck. Toen u ons toevertrouwde dat u tranen in de ogen kreeg, die eerste keer dat u het nieuws ontving dat een van ‘uw leerlingen’ geslaagd was voor zijn examens Nederlands, kregen wij zelf ook tranen in de ogen.

Dat u dit soort tranen als gewone leerkracht nooit ervoer, maar als leerkracht taalondersteuning voor uw vijftiental leerlingen wel, vonden wij dus op onze beurt, heel ontroerend.

Grote groet

Uw webmaster